Hoofdinhoud

Hoe christelijk is de koers?

In Tertio verscheen op 9 juni 2021 een interview met Frank Bosman: ‘Hoe christelijk is de koers?’. Om de verworven inzichten af te toetsen bij een inside man, ging het NBG in gesprek met Julien Vermote. Vermote is een profwielrenner én openlijk, toegewijd katholiek. Anno 2021 is dat haast een bedreigde soort. Hoe rijmt hij zijn geloof met de professionele wielersport?

U lijkt één van de weinige renners in de Lage Landen die openlijk religieus is. Kent u zelf nog gelovige renners?

‘Ik moet toegeven, ik ken zelf weinig gelovige renners. Dat is ook geen onderwerp waar makkelijk over gepraat wordt in het peloton. Ik had maar één ploegmaat die zelf ook aan de slag ging met de Bijbel: Jack Bauer, een wielrenner uit Nieuw-Zeeland die toen ook bij Quick-Step in dienst was. In de Benelux wordt geloof minder praktiserend beleefd. Dat is een trend vanuit de maatschappij die zich doorzet naar het wielrennen. Ik ken meer gelovige renners uit andere landen, Zuid-Amerikaanse profs komen wel vaak openlijk voor hun geloof uit.’

Heeft uw geloof een invloed op uw manier van trainen en koersen?

Mijn geloof heeft vooral een impact op de manier waarop ik in het leven sta. Ik zat de laatste drie maanden zonder ploeg. Ook al had ik geen ploeg, ik ben blijven trainen en blijven geloven in de toekomst én mezelf. Ik koers nog heel graag en ik ben er zelf van overtuigd dat ik nog niet aan het einde van mijn carrière sta. Mijn doorzettingsvermogen en geloof hebben wel geresulteerd in een nieuwe uitdaging bij Alpécin-Fenix, waar ik enorm blij mee was. Ik besef maar al te goed dat het leven soms een beproeving is, mijn geloof sterkt mij dan ook in de beslissingen die ik neem. Het zorgt ervoor dat ik niet de makkelijkste weg neem en risico’s durf nemen, zoals enkele jaren geleden de veilige situatie bij Quick-Step opgeven om een nieuw sportief avontuur aan te gaan. De passie voor de koers komt zo voort uit mijn geloof.

Uit welk bijbelverhaal put u kracht of inspiratie?

‘Het verhaal van de Talenten heeft een grote impact gehad op mijn levensvisie. Iedereen heeft zijn eigen talenten en de focus om deze te exploiteren is een mooie gedachte. Ook in het wielrennen heeft ieder zijn eigen specialisatie: tijdrijders, klimmers, knechten en spurters kunnen met hun eigen talenten aan de slag. Dat is niet anders dan in andere beroepen. Niet iedereen durft vol voor zijn of haar talenten te gaan, en dat bijbels verhaal zorgde er wel voor dat ik mijn limieten durf af te tasten en op mijn talent durf te vertrouwen. Ik haal niet alleen uit verhalen kracht, ik ben iemand die wekelijks naar de kerk gaat. Ik ben zelf lid van de Sint-Michielsgemeenschap in Kortrijk. Zelfs op stage of tijdens grote rondes probeer ik regelmatig naar de kerk te gaan, al is dat dan niet evident. De rust die ik daar vind, dat brengt mijn energieniveau ook weer op peil.’

Voelt u zelf druk van die gemeenschap, als het dan gaat over sportprestaties?

‘Druk? (lacht) Nee, ik koers wel voornamelijk voor mezelf. Het is niet zo dat ik mij tijdens een wedstrijd verantwoordelijk voel voor mijn gemeenschap. Ik hou wel enorm van de manier waarop Geert – de priester – tussen het volk staat. Ik ben momenteel op stage in Italië, en dan hebben ik en ook andere kerkgangers het vaak lastig met de afstand tussen volk en de priester. In Kortrijk is dat helemaal niet het geval en dat komt de beleving enkel ten goede.’

U heeft de Ronde van Frankrijk viermaal uitgereden. Kan de Tour vergeleken worden met een pelgrimstocht?

‘Zo’n grote ronde, dat is lang, hé. Of het nu de Giro, de Vuelta of de Tour is, er komt enorm veel bij kijken. In die drie weken tijd heb je goede en slechte dagen, je wordt constant beproefd. De weersomstandigheden kunnen tegenzitten, pech en vermoeidheid eisen hun tol. In die zin kan je het zeker vergelijken met pelgrimeren.’

Geloof is er voor mij op goede en kwade momenten”

‘Ik heb tijdens elke grote ronde – en trouwens ook bij elke wedstrijd – de paternoster van mijn grootmoeder bij. Voor mij is dat een soort van bescherming, iets waar ik mij oprecht aan kan vasthouden. Maar voor mij is geloof veel meer dan eens naar de mis gaan of een paternoster op zak hebben. Geloof is er voor mij op goede en kwade momenten. Enkel op een slecht moment nood hebben aan geloof, dat vind ik geen goede ingesteldheid. We zijn allemaal kwetsbaar en dat moeten we ook durven inzien.’

In dit gezelschapsspel voor bijbel(her)ontdekkers ben je de ploegleider van een Bijbelse wielerploeg. In twee rondes fiets je langs berg- en dalkaarten rond je eigen Bijbel. Je maakt kennis met inspirerende Bijbelfragmenten. En je wordt beloond voor je antwoorden op bijzondere vragen en het vervullen van leuke opdrachten tegen de tijd. Met een portie geluk en een vleugje geestkracht verover je misschien wel de gouden trui…

Het spel werd ontwikkeld door het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap in samenwerking met IJD Jongerenpastoraat Vlaanderen.

Interview

Was dit interessant of nuttig? Deel dit bericht met je netwerk!