Toen PKN-predikant Hazeleger met een commissie nadacht over het onderhoud van hun kerkgebouw, dwaalde het gesprek al snel af naar een veel grotere vraag: als dit gebouw straks weer mooi is, voor wie is het dan? Voor de kinderen, zei iemand, en de jongeren. Voor de volwassenen die zij later zullen worden.
Maar hoe zorg je dat zij nú al met plezier geloven, dat ze vertrouwd raken met de Bijbel en aanhaken bij het geloof, voordat ze afhaken?
Die vraag liet een van de mensen uit de denktank, werkzaam bij een landelijke supermarktketen, niet los. Hij had de kracht van verzamelen gezien bij kinderen, van het sparen van plaatjes. Tijdens een slapeloze nacht ontstond een droom die alles in beweging zette: Wat als je Bijbelverhalen zou kunnen sparen — net als voetbalplaatjes?
Bijbelplaatjes sparen
Niet veel later lag er een concept op tafel: een groot Bijbelplaatjesalbum met twaalf secties, van Genesis tot Handelingen. Iedereen die naar de kerk, kinderclub, catechisatie, of kringavond komt, krijgt een pakje kaartjes. In totaal moeten bijna 190 plaatjes worden gespaard bij de verhalen — van bekende klassiekers tot Bijbelgedeelten die zelfs vaste kerkgangers zelden lezen: Sefanja, Amos, Maleachi. Er werden 750 albums gedrukt voor Westerhaar en die zijn inmiddels bijna allemaal uitgedeeld.
Bij iedere afbeelding staat een korte uitleg van het verhaal en wat het met je eigen leven te maken heeft, plus een verwijzing naar de Bijbeltekst, zodat gezinnen het verhaal in de Bijbel kunnen opzoeken.
Ds. Hazeleger: ‘We hopen dat de plaatjes kinderen nieuwsgierig maken naar het verhaal. Zo’n visuele voorstelling kan je ook verrassend nieuw zicht op een verhaal geven, op een manier die je met urenlange studie soms niet bereikt.’
De plaatjes en verhalen worden afgewisseld met weetjes en quizjes waarvan de antwoorden niet in het album staan — die moeten echt in de Bijbel worden opgezocht. Ook staan er vragen om over door te praten, zoals: Als jij in een Bijbelverhaal mocht meespelen, wie zou je dan willen zijn?
‘Heb jij nummer 35?’
Niet alleen de eigen kerk van ds. Hazeleger, maar ook de andere kerken en de scholen in het dorp sloten aan. De twee christelijke scholen zagen het als een manier om hun identiteit vorm te geven, maar ook de openbare school zag kansen:
‘Het is onze taak om kinderen iets mee te geven over het geloof, en dit is een prachtig middel om dat te doen, zonder iets op te dringen.’
In de kerk van ds. Hazeleger ontstond een nieuwe dynamiek: bij de koffie na de dienst vergeleken jong en oud met elkaar de nieuwste kaartjes. Ook de eerste ruilmiddag, gehouden in de kerk, zorgde voor een levendige ruilhandel tussen dubbele kaartjes. Ds. Hazeleger lacht:
“Een oudere man zei laatst: ‘Dominee, ik heb een klacht. Ik heb veel te veel dubbele kaartjes.’ Ik zei: ‘Dan moet u naar de ruilmiddag komen!’”
Inmiddels is heel Westerhaar in de ban van plaatjes. Zelfs in de kantine van de korfbalvereniging gaan albums open op tafel en worden driftig kaartjes geruild.
“De meeste van deze kinderen komen helemaal niet in de kerk, maar nu zijn ze er zelfs thuis mee bezig.”
De Bijbel leeft
Ds. Hazeleger gebruikt het album ook in de diensten:
‘In mijn eigen gemeente preek ik over een Bijbeltekst die bij een van de plaatjes hoort. In de week ervoor komt die afbeelding al in de kerk-app. Zo versterkt het elkaar.’
Een keer ging dat mis, toen bij de preek over Ruth het plaatje niet op de beamer verscheen.
‘Ik had mijn album wel bij me, maar ik had het plaatje zelf nog niet. Daarom beschreef ik het maar, en zei dat ze het thuis maar in hun eigen boek moesten bekijken. In de week daarna kwamen meerdere mensen naar me toe: “Ik heb plaatje 35 hoor — en hij is inderdaad heel mooi.”’
De spaaractie loopt tot half februari, maar de impact zal veel langer blijven. In een tijd waarin mensen denken dat de Bijbel zijn kracht verloren heeft, laat Westerhaar iets anders zien: de interesse is er wél. Je moet soms alleen de deur op een creatieve manier opendoen.
Foto onder: Ds Hazeleger met het Bijbelplaatjesalbum.